Goed om te weten voor dat je dit leest: Ik ben een middelmatige kiter qua tricks, doe geen (nog) gepowerde loops in sprongen en begin net voorzichtig met unhooked. Backloopjes, boardgrabjes, ollies, air transitions, golfjes links en rechts, dat is het wel zo'n beetje. Op deze punten kan ik dus alleen andere riders citeren. Heb je aanvullingen op die punten kan je ze gerust toevoegen. Verder ben ik een degelijke kiter, hou van hard en gepowerd varen en harde bochten, met een hier en daar dus een sprongetje. Ik vaar verder nog met 2010 Rise kites, dit is voor mij ook de referentie.
Verder ben ik als free lance ontwerper betrokken bij Ocean Rodeo, hetgeen deze review niet geheel onbevooroordeelt maakt. Dit wil niet zeggen dat andere reviews op deze site dat wel zijn image.

Type kite
De Ocean Rodeo Razor is een nieuwe kite in het Ocean Rodeo assortiment, als je 'm zou moeten classificeren zou het een "Hybrid C" of "Bridled C" kite zijn, vooral om onderscheid te maken met SLE kites qua vliegeigenschappen. De kite is vooral bedoeld voor freestyle en wave. De kite vervangt de Diablo, dit was tot 2010 het freestyle kanon van OR, die naar verluid dicht bij de Naish Torch zou liggen.
Alle Ocean Rodeo kites zijn voorzien van een venturi-systeem, dit is een luchtspleet op 80% van de koorde met een fairing die voorkomt dat de kite stallt. Hier uitleg.
De Razor heeft 4 struts en een korte bridle. De bridle is voorzien van een "roll over" systeem, hier ga in het stukje veiligheid verder op in.

Uitpakken
De Razor komt in een prima rugzak, met een "deksel" met een stevige rits rondom. De tas kan dus helemaal open om de kite er in één keer in te steken. In het deksel zit een vak met een reparatie kit voor het doek, en wat extra onderdeeltjes voor de one-pump slangetjes en een extra katrolletje. Aan zijkant een apart vak voor de bar. De tas is ruim bemeten dus er kan makkelijk een pomp en wat meesleep spul in.
De kite is verder direct klaar voor gebruik.

In gebruik nemen
De one pump werkt vlekkeloos, de ventielen naar de struts hebben een schuine stand waardoor de slangetjes niet knikken. De slangetjes zijn af te klemmen met een infuusklemmetje, dit zit in het neopreen hulsje. Het is even zoeken maar door er op twee verschillende manieren in te knijpen sluit/open je het slangetjes. Ik gebruik deze overigens nooit, zou beter zijn als ik het wel deed...
De Razor vind het fijn om stevig opgepompt te worden.
Ik heb de kite op de freeride (Rise) bar gevaren, met onder de bar trimmogelijkheid. Er is ook een freestyle beschikbaar met trimstraps. Beide bars zijn in breedte verstelbaar, en in Small (42-49) en en Large (48-55)cm verkrijgbaar. Kookproof knoopjes en gekleurde lijnen voorkomen dat je de boel in al je enthousiasme verkeerd vastmaakt.

Range
Ik heb de Ocean Rodeo 2011 Razor 10m nu een keer of 5 uit de tas gehad, in zeer verschillende omstandigheden. Het minste was 10-12 knopen, en het gekke was dat ik nog kon varen ook met een OR Mako 140 als board. Ik heb het low-end ingevuld vanaf 14 knopen omdat het dan lekker wordt, mijn definitie van varen is: zonder over de kant terug lopen cruisen met hier en daar een trick. De 10m vormt hiermee een serieuze bedreiging voor mijn 13m Rise!
Het high-end zou minder zijn dan de Rise, en dat is denk ook wel zo maar het inzet bereik van de Razor wordt aanmerkelijk groter door flink te trimmen, bij de free ride bar betekend dit ca. 20 cm innemen. De kite blijft dan voorbeeldig vliegen, strak en goed bestuurbaar.
Boven de 30 knopen was het nog wel te varen maar in vlagen over de 35 wordt het meer overleven en dan is voor mij de lol er wel af. Desalniettemin nodigt te Razor meer dan Rise uit om stevig te springen in die harde condities.
De range van de Razor is dus erg goed, typisch een 2-kite quiver: 12/8 of 10/6. Dit jaar zijn er nog geen oneven maten maar de range is groot genoeg om je set met enige overlap samen te stellen.
Met name het low end is geweldig, stel je voor, met bijna 100 kg gewoon een 10 oppompen in 14 knopen!

Kwaliteit
De kwaliteit van Ocean Rodeo wordt algemeen gezien als één van de beste in de industrie. De ontwerpers hebben decennia ervaring met het ontwikkelen van windsurf zeilen en hangliders, en sinds 2002 ook met vliegers. Het zeilmakersgedeelte is dus zeer goed verzorgd.
De laatste jaren is er meer aandacht aan de bar besteed (onder andere door mijzelf) en is het gelukt om een zeer degelijk product neer te zetten. Ondanks de voorkeur voor bomb-proof is het gewicht van de Razor vrij laag, door een eenvoudige panel lay-out en de vier smalle struts.
De service en afhandeling van garantie gevallen is een onderdeel van de kwaliteit. OR, en in NL de importeur Stormchaser, doen er alles aan omhet bezit van een OR product genoegzaam te maken.

Bar/chickenloop
Hier zou ik uren over kunnen uitweiden omdit ik 'm zelf ontworpen heb. In grote lijnen is het de 2010 bar, zoals gezegd verkrijgbaar als feeride (trim onder de bar) en freestyle (trimstrap boven de bar)
De bar is van aluminium met een gesmeed middenstuk (niet gegoten zoals sommige merken schaamteloos doen, want dat kan breken). De 3-punts breuksterkte is 250kgf voor de Large en 280kgf voor de Small, dit is meer dan genoeg. De bekleding is deels met rubberized EVA met een vrij grove textuur, dit kan in het begin een beetje ruw aanvoelen maar dat gaat met een paar sessies weg. De bar-eindes zijn bekleed met EVA schuim, hard aan de buiten kant en zacht an de binnenkant.
De bar heeft een trapezium doorsnede, dit valt goed in de hand. Verder is de bar licht gekromd, want dat ziet er gelikt uit dat volgt de stand van de polsen beter. Het bargat is heel breed aan de onderkant, om ook bij grote stuur-uitslagen te kunnen (de)poweren. De elastiekjes om de lijnen vast te houden bergen zichzelf op in het bareinde. Deze stiekjes zijn dit jaar dikker dan vorig jaar.
De chickenloop is iets verbeterd ten opzicht van 2010, de Quick Release is wat stugger, zodat 'ie niet per ongeluk open kan schieten. Ook is het kanaal waar de trim loop lijn (depower koord) doorheen loopt iets ruimer zodat het trimmen duidelijk makkelijker gaat.
Op de stuurlijnen zitten Ooooowh Shit Handles, deze vashouden en de kite laten gaan levert een pan spaghetti op waar het hele strand van kan eten, maar je bent verder los van je kite en hebt 'm aan één lijntje vast. Ik vind dit persoonlijk helemaal niks, totaal overbodig maar goed.

Varen
De Razor voelt vanaf het begin anders dan de Rise. Vlagen komen directer binnen, en als je op de SLE manier de bar van je af doet om even te depoweren krijg je gelijk straf. Dit is een veel aggresievere kite, waar je echt even aan moet wennen, maar die je gelijk hongerig maakt naar meer. Meer power, harder aankanten om te springen, harder downloopen in de bochten, harder poppen, harder faceplanten en ga zo maar door.
Het bar gevoel is mooi direct, de bardruk is stevig maar zeker niet te hoog. De kite is goed met één hand te besturen. Sturen gaat zeer precies en strak, en ik heb de kite niet horen flapperen.
Waar de Rise je aan de wind laat varen alsof je in een zeilboot zit, lukt dat met de Razor minder. Upwind met de kite laag gaat merkbaar minder, omdat de Razor dieper in het windvenster woont. De truc is om de kite wat hoger te zetten, dit geeft genoeg upwind power om na een paar tricks weer op de plek terug te komen. Want aan power geen gebrek, wat je ook doet, de Razor hangt gretig in de lucht om 'm telkens weer stevig van jetje te geven!
Waar de Razor echt in uitblinkt is het hoofdstuk loopen. Voor mij een hoofdstuk dat net begint, maar ik doe al wel veel harde turns met downloops, en dat is echt dikke vette pret met deze kite. Hoe hard je ook gaat, hoe groot je de bocht ook maakt, de Razor blijft door de hele loop heen trekken. Korte loops geven een geweldige ruk, lange loops een hele smoothe lange pull, om je met genoeg snelheid door te laten varen.
Met name in het high end is downloopen super verslavend. Een Mako is wel aan te raden anders loop je de kans van het water te schieten - dat terzijde.
Een ander sterk punt is wave-achtig varen. In de golven wil je een kite die diep in het windvenster staat, omdat je slingerdeslanger af en toe naar je kite toe vaart. Een kite die aan de rand van het windvenster staat valt dan te snel uit de lucht en komt ook langzaam op gang om je verder te trekken.
De Razor "drijft" keurig met je mee en komt direct tot actie zodra er spanning op de lijnen staat. Dit komt ook vanwege het lagere gewicht van de vlieger.
Relaunch is een fluitje van een cent, ook in weinig wind floept de kite makkelijk omhoog. In de categorie "don't try this at home": Reverse launching is goed te doen.

Venturi
Ik heb de laatste jaren alleen maar met venturi kites gevaren, en ik ben er van overtuigd dat dit werkt. Wat is namelijk de gein: Een kite wil je tegelijk een hoge en een lage AR (Aspect Ratio, verhouding lengte/breedte) geven. Een hoge AR voor een hoog rendement, veel lift en power per vierkante meter, en een lage AR voor een lager gewicht, en vooral veel betere bestuurbaarheid. De Ocean Rodeo Razor heeft een redelijke lage AR, maar wordt door de venturi gecompenseerd, dus het rendement per m2 is behoorlijk goed. Meer dan bij de Rise is merkbaar dat je de Razor harder dicht kan trekken zonder te stallen, hetgeen zich terugbetaald in ruwe power.

Springen
Springen met de Razor is dikke pret. Zeker als je je board gebruikt en goed gepowerd instuurt. Je schiet werkelijk omhoog. Tot zover is de ervaring vergelijkbaar met de Rise. Het grote verschil: Waar de Rise je rustig naar beneden laat zweven, moet je met de Razor wel even aan de slag met sinussen of loopen wil je niet als een baksteen naar beneden komen.

Veiligheid
Dit is uiteraard een totaalbeeld van kwaliteit, ontwerp en constructie.
Het veiligheidsontwerp van de Ocean Rodeo 2011 kites is aanzienlijk verbeterd ten opzichte van voorgaande jaren door de introductie van de "roll over" bridles, die de kite in staat stellen om volledig te depoweren op 2 frontlines. Anders dan vergelijkbare systemen, is dit systeem re-ridable, m.a.w., je kan het al watertrappelend weer in elkaar zetten en verder varen (in plaats van enorme spaghettie ellende). Je kan het dus ook gebruiken om de kite veilig in je eentje te landen, zelfs in stevige wind. De kite ligt dan plat op de LE.
De free ride bar heeft hiertoe een enorm lang depowerkoord, de freestyle bar een mini-5th line.
De 2011 roll-over depower wordt geactiveerd door de quick release te trekken, of door de bar los te laten (free-ride, als de stopper helemaal boven zit). Dit laatste is een beetje maf want zo'n stopper op 2,5meter depowerkoord is eigenlijk wel nodig...
Eerlijkheidshalve moet ik vermelden dat ik geen van beide bars heb gebruikt omdat ik prototype 2012 aan het ontwikkelen ben, welke overigens in grote lijnen overeenkomt met de 2011 barren.

Conclusie
De 2011 Razor is een behoorlijk allround kite met een aggressief randje dat met name gevorderde riders aan zal spreken. Er zijn in het "Bridled C" segment een aantal directe concurrenten, denk aan de Slingshot RPM, de Naish Park, Ozone C4, waartussen de Razor z'n mannetje zeker zal staan. Ik ben ook zeer benieuwd naar directe vergelijkingen tussen deze kites, bij voorkeur van verder gevorderde kiters.
Waar de Rise je al snel in staat stelt om van alles te doen zonder je echt met vaar techniek bezig te hoeven houden, verlangt de Razor wat meer finesse en aandacht voor timing. Dit levert wel een sensationele kite ervaring op. Deze kite zal me voorlopig zeker bezig houden met nieuwe tricks en plezier in de golven!