welke me aansprak na het lezen van het stukje van de razende bol
klik om te lezen...
Wij doen vaak hetzelfde bij kinderspeelplaatsen, rijden we met scooters langs om de moeders weg te jagen.
Werkt prima!
Ik ben directeur van een kindertehuis...Wij doen vaak hetzelfde bij kinderspeelplaatsen, rijden we met scooters langs om de moeders weg te jagen.Werkt prima!
Je moet in een park altijd juist de kindertjes wegjagen niet de jonge moedertjes.
.
johndoe had een 5 sterren sessie in Kijkduin met maar liefst 16 - 21 knots op zijn Best Bularoo (2010)
Ach als de wereldeconomie instoort maken we een downwinder naar het zuiden en worden we gewoon fulltime soulsurfers
zon zee wind rum bbq... mis ik iets
Lijkt me een verhaal van iemand die zijn bron niet checkt.
Ik werk in de verslavingszorg en om te zorgen dat ik minimaal 3/jaar op vakantie kan gaan ben ik eigenaar van een illegale coffeshop, heb ik een indrink caravan voor de jeugd, is de sterke drank bij mij in de frietzaak net zo duur als een cola en heb ik 10 casino sites.
Werkt erg goed zo
Hoe vaak dit onderdeel niet waar blijkt te zijn..
ik bedoel zonder drugs geen narcotica brigade.
Zonder 600pk onder je reet geen snelheidsovertredingen...
en inhakend op el rude..
je vergeet dat papa ooit iets wilde wat hem niet lukte... (een hele koude oorlog is dat toen geworden) en dat zoonlief hem maar na ging doen voor het bruine goud (maar dat is natuurlijk niet de officiele verklaring naar buiten...dat is natuurlijk dat magische passpoort wat een val van tig meter door een explosie van een temperatuur waarbij lichamen totaal verdwenen zijn, op de grond voor de neus van een fbi agent viel...)
Een verzonnen verhaal dus, wat een eikel! En dat in de NRC!
"Dagblad van het Noorden"
â€Als ze aan de zeehonden komen dan komen ze aan mij", zei algemeen directeur Lenie 't Hart van de zeehondencrèche in Pieterburen vrijdagavond in het televisieprogramma 'De leugen regeert'. 't Hart is furieus over een artikel in NRC Handelsblad van columnist Ilja Leonard Pfeijffer.
Die schreef woensdagavond dat medewerkers af en toe de natuur een handje helpen en zelf huilers maken om de bezoekers van de crèche tot dienst te zijn. Er zou met speedboten langs zandbanken vol zeehondenfamilies worden gescheurd om paniek te veroorzaken en zeehondenkinderen van hun moeders te scheiden. "Die nemen ze dan mee naar Pieterburen om liefdevol te verzorgen", aldus Pfeijffer.
't Hart trok fel van leer. "We zijn een ziekenhuis", zei ze. En kent u verpleegsters die oude patiënten aanrijden? Niemand die dat doet. En het kan niet dat de heer Pfeijffer dat van een medewerker heeft, omdat het gewoon niet gebeurt. In 35 jaar tijd hebben we nog nooit zonder zeehond gezeten, dus het verhaal dat we het zouden doen omdat we de busladingen toeristen die de crèche trekt anders niets te bieden hebben, is ronduit belachelijk."
Pfeijffer probeerde de kritiek van 't Hart met humor te pareren. Een van zijn eerste opmerkingen betrof dat hij kennelijk maar beter geen zeehondjes meer boos moest maken. Hij liet in het midden of hij echt een medewerker van 't Hart heeft gesproken. Volgens hem is dat ook niet belangrijk. "Als columnist is het mijn taak om op een provocerende manier zaken aan de orde te stellen naar aanleiding van de actualiteit. Ik heb het recht zaken te verzinnen."
Dat bestreed 't Hart ook niet. Ze wees er alleen fijntjes op dat het woord column niet boven zijn artikel in NRC Handelsblad stond en dat veel donateurs daardoor op het verkeerde been zijn gezet.
Dus je weet het voor de volgende keer als je de krant openslaat.
Maar die Pfeijffer is toch wel heer ernstig van het paadje zeg...