We chillen hem nu al ruim een maand hier in de Filipijnen. Het wordt steeds warmer, maar tegelijkertijd ook steeds drukker. De meeste toeristen, waaronder helaas ook kitesurfers, komen uit Rusland. Omdat wij dit zulke toppers vinden besteden we daarom speciaal dit verslag aan wat leuke feiten over Russen op Boracay .


Een van de vele aanslagen op jur. Zelfs zijn eigen kite merk heeft zn rug naar hem gekeerd.


De oorlog eist haar zoveelste slachtoffer

Een aantal dagen terug zaten we sochtends lekker het ontbijtje te boeken bij de surfclub Hangin op Bulabug beach. Hier en daar een groffe crash, natuurlijk veel te druk op het water en altijd maar weer het stugge lesgeven in windkracht 7. Ook deze dag was gezegend met een groffe crash. En dat nogwel PRECIES voor onze ogen, beter kon niet ! Een of andere nobody uit Rusia vond het ff rielekst om zijn kite vol door een andere kite te sturen vlak voor de kant, zodat er 2 kites al loopend op ons af kwamen en maar net op een haar na ons misten. Gelukkig voor ons, helaas voor de kite, want deze werd totaal aan stukken geklapperd op een paar mooie bamboe palen. Deze Rus had dan nog net wel een paar hersencellen in zijn kop om te begrijpen dat hij geen kite moest kopen maar moest huren.


The ultimate battle, North vs Slingshot


Het zoveelste slachtoffer...

Gister gebeurde er weer iets moois. Een of andere Rus had zijn kite zo gemanoevreerd dat hij zichzelf ermee helemaal bovenin een palmboom had geboekt. Daar heeft hij heel koelbloedig zijn kite gereleased en is het als een local Filipijns cocotree aapje naar beneden geklommen. Iets minder goed liep het af voor een andere kitesurfer uit Rusland. Hij bleek het oogcontact met een gijpende windsurfer verloren te zijn en heeft zo het Frontaaltje bekommen waardoor zij allebij met multible fractured legs al huilend op het strandje naar hun mammie liepen te whinen. Hoe zit het dan met de Russische vrouwen? Ze hebben echt een toplichaam. Mooie huid, mooie billen en meestal grote borsten. Lange benen en een mooi zandloper figuurtje. Even oogcontact maken..... AAAAAAAAAAAAARG, dat is even schrikken. Ze kijken vaak nog mannelijker en stoerder dan de gemiddelde oer hollandse boer uit Urk. Oke, even genoeg over de Russen, Hoe gaat het met ons?


OOOOOOOOOOOOh yes, deze maakte de zoveelste grauwe dag weer een zonnige


Hengggggggggggggggg


Gelukkig hebben we haar aan onze zij




Seefood (stijf aka steef aka stefan) vond het maar weer eens tijd om eindelijk weer eens het water op te gaan. Heerlijk, lekker knallen in windkracht 7. Kitje oppompen, lijnen uitleggen, kite launchen, bordje aan zn poten, uitvaren en na 20meter die kite VOL insturen. Plotseling kreeg hij te kampen met gigantische buikkrampen. Het is hem nog net gelukt het strandje heelhuids te bereieken en heeft vervolgens 30minuten al Outgaand stuiptrekkend (en stiekem ook huilend om mamma, jaja het is fashion cker) op het strandje gelegen.


Seefood bezig met het kweken van goodwill

Ik ben hem na ruim 4weken maar eens naar de medical centre hier geboekt. Ik heb al geruime tijd ontzettend last van mijn linker scheenbeen. Ik dacht dat 3weken rust de klus wel zou klaren maar helaas. Daarom voor de zekerheid maar even een X-ray laten maken. De dokter zag niet direct iets verontrustends en heeft (zoals gewoonlijk hier) een hele lading medicijnen voorgeschreven en ik mag aanstaande maandag terug komen voor de 2nd oppinion van de Radioloog die even naar mijn X-ray heeft gekeken.


En OH wat zijn we weer blij dat het niet gebroken is. Misschien had ik beter iets kunnen breken, dan had ik nu wel weer kunnen kiten

Eloy heeft al dagen last van zijn biceps mede door het gigantisch klierspelletje: Wie kan het tennisballetje het hardst tegen iemand anders zijn hoofd aangooien?! Daarnaast doen alle fanatiek gespeelde potjes tabelfuBball ook niet veel goeds. En ook de altijd weer aanwezige handle pass machina gooit ook nog eens flink roet in het eten na 20keer paassen!


Eloy die even probeert zn enkels te kussen


Al springend en bukkend gaan wij over het slagveld, OP NAAR MOSKOU!

Jur is na een periode van ziek, zwak en misselijk geweest te zijn eindelijk weer Back on Tracken heeft deze week even wat ziekelijke loops eruit getrokken. Rustig aan beginnen zei hij nog, JAAAAAAAAAaaajaaaaaaaaa. Naast het kiten staat er voor Jur ook nog eens Headjudge op het programma. Jur en ik hebben de Honor te moeten jureren tijdens de local competition hier op Boracay die 5dagen gaat duren. Een freestyle double elimination, een hangtime contest een een speedcontest. Oke oke, dat waren wij, nu nog even de facts over Boracay.


Gelukkig is mofo nog wel ons vriendje


Inmiddels is de tweede officiele typhoon van het seizoen flink aan het huishouden rondom de Filipijnen. Na dagen geen wind zitten we nu met grof harde wind overdag, de shorebreak is van 10cm naar 20cm gegroeid en snacht lijkt het weer freaking veel op de herfsstormen in Nederland, die hier gepaard gaan met veel wind, kijharde lang aanhoudende regen en af en toe hele groffe omweersbuien. Niet alleen het weer houdt ons snachts wakker ook kunnen we slecht slapen van het feit dat er ontelbaar veel rode kleine klote miertjes rondlopen hier op Boracay. Normaal doen deze beestjes niet veel kwaad maar helaas zijn de tubes erg in trek bij deze mieren en kruipen ze via je valves in je kite en vreten van binnen alles op. We hebben inmiddels alle plaksetjes moeten aanbreken om de lekke kites van Jur en Ilja te plakken. Doe daarom ALTIJD je ventiel dopjes dicht en stop je kties in je tas of boardbag! Daarnaast hebben we de eerste strijd tegen de mieren al met succes afgerond. Het hele huis hebben we bewerkt met een soort anti cockroach&Ants killer. Veel locals kijken wat raar op en denken er het zijne van als ze een van ons weer dolgelukkig gehurkt met tranen van geluk en een stoepkrijtje in onze pootjes zien zitten op het stoepje voor ons huis en rondom het huis.








Wat gebeurd er verder op Boracay? Een tijdje terug is er een ladyboy totaal overhoop gestoken op whitebeach. 5 steken en het keeltje is doorgesneden. Heel triest en iedereen was flink aangeslagen. Verder is er hier op Boracay weinig agressie. Hier en daar een corrigerend tikje, maar daar blijft het dan ook bij. Net als 20jaar geleden op het eiland. Onze Zweedse bronnen wisten ons te melden dat Boracay toen nog echt een paradijsje was. Geen wegen, alleen maar paden en slecht 4 motorbikes op het hele eiland, dat is nu wel anders

oke oke, next week, een verslag over de competitie, ik hoop iets meer actie fotos, en hopenlijk wat groffe kite footage. We hebben een trip richting Sikko gepland, een zandplaatje op 3uur varen, mooi water, aflandig, spiegelglad, dus dat wordt grof filmen. Okay, mimi mimimimimi ma heil