Om de oorzaak van een blessure/verwonding op de vlakte te houden is te begrijpen bij een bepaald type leidingevende.
De grote van een bedrijf geeft ook weer verschillende mogelijkheden, bij een klein bedrijf is de sociaale druk vaak groter dan een grote instelling/bedrijf.
Ik zal me hierin toelichten: om gelijk een weg in te slaan ''mijn werkgever hoef ik niets te vertellen, gouden handruk enz enz .'' is leuk maar niet echt een solide basis, tenzij je totaal geen ambities hebt en je werk/werksfeer geen moer kan interesseren.
Bij een kleiner bedrijf zal het afwezig zijn ivm jouw ziekteverzuim niet alleen financieele gevolgen hebben maar ook een grotere werkdruk bij je collega's neerleggen want het zal toch uitgevoerd moeten worden. Het begrip van je collega's houd ook een keer op zeker als je er nog omheen draait wat de oorzaak van je verzuim is.
Bij een groter bedrijf/instelling zijn er vaak meer mensen die dit op kunnen vangen omdat de taken vaak meer zijn opgedeeld, hier zal ziekteverzuim vaak wat minder opvallen of zelf helemaal niet opvallen waarbij dan de oorzaak ook niet heel erg relevant is.
In het verleden een leidingevende gehad die alles tegen andere gebruikte om zijn positie te versterken (altans dat dacht hij) , hier werd bij ziekteverzuim al direct conclusies getrokken voordat je zelf de mogelijkheid had om te vertellen wat de oorzaak was.
Dus dat in bepaalde situaties de oorzaak word verzwegen of zelfs de waarheid word verdraaid is wel te begrijpen al sta ik hier niet achter en zal het zelf dan ook nooit doen.
Ik ben nu zelf leidingevende en de enige waar ik mij moet verantwoorden is bij de directie, 1 keer een blessure gehad en hier open en eerlijk over geweest.
De directeur doet ook aan sport en heeft in het verleden gesurft, hij staat achter het feit dat sporten beter is voor het personeel inclusief kitesurfen.
Hier hoef ik natuurlijk niet iedere maand aan te komen met een blessure want dan is het begrip snel over naar ergenis dus dit heb je zelf wel redelijk in de hand.
Het personeel wat ik onder mij heb vraag ik dezelfde transparantie ook omdat er wel bepaald vertrouwen moet zijn aan beide zijden, als dat er niet is dan kan of ik beter opstappen of mijn collega's maar werkbare sfeer is er dan niet meer.
Waar bij sommige bedrijfen/leidingevende een bepaalde negatieve houding tegenover bepaalde sporten staat kan je ook proberen dit om te buigen naar een positief verhaal waarbij de andere zijde ook in ziet wat er mee word gewonnen.
Conclusie: Altijd open en eerlijk blijven, leid dit tot de rechtbank dan moet jezelf afvragen of je hier wel wilt blijven werken. Niet langer dan nodig thuis blijven, geef de indruk dat je er alles aan doet om te herstellen. Als je vaak langdurig geblesseerd bent : stop met deze sport het is niet goed voor je, zoek wat anders waarbij je niet een chronisch letsel aan overhoud.
Quote: RefleXxx - 8 september, 2010 (10:59)
Er is wel een wet dat je niet ontslagen kan worden op het moment dat je in de ziektewet zit.
Dat is dus verleden tijd. Een werkgever kan tegenwoordig wel degelijk iemand die ziek thuis zit ontslaan. Daarbij moeten wel aan een aantal voorwaarden voldaan worden.
De redenatie van Bas vind ik heel reëel!
Quote: NIEL-SS - 9 september, 2010 (15:12)
en andersom: ik heb vorige week een ongeluk gehad op mijn werk ik zit 6/7 weken thuis en kan niet kiten!!
en weet je werkgever dat je graag kite?! Aansprakelijk stellen die hap!!! Mis gelopen kite dagen op kosten van werkgever in een windzeker gebied/land inhalen
Always be yourself. Unless you can be a Pirate. Then, be a Pirate
Djee had een 3 sterren sessie in Bloemendaal met maar liefst 22 - 34 knots op zijn Ozone Reo (2016)
Ik persoonlijk vind het triest dat je het op je werk niet over kiten kunt hebben, het is tenslotte je lust en je leven. Voor mij persoonlijk zou dit een reden zijn om een iets chillere werkgever te zoeken.... Maarja ik ben programmeur, zo lang ik nog twee vingetjes heb die niet in het gips zitten en niet nog meer brain damage oploop kan ik nog werken.
Quote: Lars_023 - 8 september, 2010 (22:55)
Als werkgever heb ik de verplichting om de werknemer aan het werk te krijgen. Ik mag dus vragen naar de oorzaak of de symptomen.
je mag het vragen, maar of je hoog of laag springt hij hoeft niet te antwoorden en sinds wanneer ben jij als werkgever een medisch expert ?
Je vraagt Cq eist informatie waar je niks mee kan/mag ...behalve eventueel (mis)bruiken....Ik ben ook van de eerlijkheid duurt het langst daar niet van, maar je moet een grens trekken en die is er.
Anders neem je hem toch lekker voor 24 uur per dag aan ? drugtest je hem ook ? aids ? kanker ? zwanger ? misschien gaat hij wel doodziek worden over een jaar en ben ik de sjaak als werkgever dus verleng je het contract lekker niet .....
Recht is vrij duidelijk, je hebt niks maar dan ook helemaal niks te zoeken in het prive leven van je werknemers en juist om misbruik en discriminatie te voorkomen. Dat het een beetje doorslaat en andersom wordt misbruikt is een ander verhaal
Registreerde: 20 September 2007
De grote van een bedrijf geeft ook weer verschillende mogelijkheden, bij een klein bedrijf is de sociaale druk vaak groter dan een grote instelling/bedrijf.
Ik zal me hierin toelichten: om gelijk een weg in te slaan ''mijn werkgever hoef ik niets te vertellen, gouden handruk enz enz .'' is leuk maar niet echt een solide basis, tenzij je totaal geen ambities hebt en je werk/werksfeer geen moer kan interesseren.
Bij een kleiner bedrijf zal het afwezig zijn ivm jouw ziekteverzuim niet alleen financieele gevolgen hebben maar ook een grotere werkdruk bij je collega's neerleggen want het zal toch uitgevoerd moeten worden. Het begrip van je collega's houd ook een keer op zeker als je er nog omheen draait wat de oorzaak van je verzuim is.
Bij een groter bedrijf/instelling zijn er vaak meer mensen die dit op kunnen vangen omdat de taken vaak meer zijn opgedeeld, hier zal ziekteverzuim vaak wat minder opvallen of zelf helemaal niet opvallen waarbij dan de oorzaak ook niet heel erg relevant is.
In het verleden een leidingevende gehad die alles tegen andere gebruikte om zijn positie te versterken (altans dat dacht hij) , hier werd bij ziekteverzuim al direct conclusies getrokken voordat je zelf de mogelijkheid had om te vertellen wat de oorzaak was.
Dus dat in bepaalde situaties de oorzaak word verzwegen of zelfs de waarheid word verdraaid is wel te begrijpen al sta ik hier niet achter en zal het zelf dan ook nooit doen.
Ik ben nu zelf leidingevende en de enige waar ik mij moet verantwoorden is bij de directie, 1 keer een blessure gehad en hier open en eerlijk over geweest.
De directeur doet ook aan sport en heeft in het verleden gesurft, hij staat achter het feit dat sporten beter is voor het personeel inclusief kitesurfen.
Hier hoef ik natuurlijk niet iedere maand aan te komen met een blessure want dan is het begrip snel over naar ergenis dus dit heb je zelf wel redelijk in de hand.
Het personeel wat ik onder mij heb vraag ik dezelfde transparantie ook omdat er wel bepaald vertrouwen moet zijn aan beide zijden, als dat er niet is dan kan of ik beter opstappen of mijn collega's maar werkbare sfeer is er dan niet meer.
Waar bij sommige bedrijfen/leidingevende een bepaalde negatieve houding tegenover bepaalde sporten staat kan je ook proberen dit om te buigen naar een positief verhaal waarbij de andere zijde ook in ziet wat er mee word gewonnen.
Conclusie: Altijd open en eerlijk blijven, leid dit tot de rechtbank dan moet jezelf afvragen of je hier wel wilt blijven werken. Niet langer dan nodig thuis blijven, geef de indruk dat je er alles aan doet om te herstellen. Als je vaak langdurig geblesseerd bent : stop met deze sport het is niet goed voor je, zoek wat anders waarbij je niet een chronisch letsel aan overhoud.
Bas